pochodzenie: mineralne
Glinka niebieska, nazywana jest też glinką błękitną lub bentonitową ze względu na jego wysoką zawartość. Glinka niebieska zawdzięcza swój kolor minerałom. Bogata jest w cenne pierwiastki, przede wszystkim: krzem, wapń, magnez, cynk, miedź.
Ma szerokie spektrum zastosowań, wśród których najważniejsze to pielęgnacja cery tłustej, skłonnej do wyprysków, skóry trądzikowej, łojotokowej, z egzemą lub łuszczycą. Działa wygładzająco na skórę i rozjaśnia przebarwienia, odżywia. Można nią również barwić kosmetyki mineralne.
Ten rodzaj glinki ma szczególne właściwości absorbujące – wchłania nadmiar sebum, nieczystości, obumarłe komórki naskórka, przy okazji mineralizując skórę. Działa nie tylko powierzchniowo, ale wnika głęboko w skórę, dzięki czemu poprawia krążenie i odżywia tkanki, sprzyja regeneracji komórek naskórka i wygładzaniu zmarszczek, a także redukuje cellulit. W kosmetykach powoduje efekt matowienia, pielęgnuje oraz wzbogaca je w mikroelementy i sole mineralne.
Możemy spotkać się z glinkami niebieskimi pochodzącymi z różnych miejsc na świecie, jak np. błękitna glinka bajkalska, niebieska glinka kambryjska czy francuska niebieska glinka – French Blue Clay. Najwięcej wydobywa się jej w Rosji lub na Ukrainie. Błękitna glinka krymska z reguły pochodzi z kopalni w rejonie Bakczysaraju, z głębin jeziora Ostrownoje na Syberii albo z ekologicznie czystych rejonów wzgórza Waładaj.